Het oude zwembad van Vriezenveen. Basic en multifunctioneel !!

Vroeger was er geen zwembaddiscussie in Vriezenveen. Niet nodig ook. De faciliteiten waren basic en multifunctioneel. In Vriezenveen werd zomers gezwommen bij het hertenkamp in wat nu de eendenvijver is en ’s winters kon je er schaatsen.

Sowieso is het oude zwembad een interessant gebied. Het is samen met het achterliggende oude kerkhof een restant van het Vriezenveense slagenlandschap met zijn smalle akkers en houtwallen.

Het zwembad besloeg pakweg de helft van de eendenvijver. Aan de kant van de Linthorstlaan stonden de badhokjes evenals het centrale kledinglokaal en het houten huis van de badmeester. Die laatste twee staan er nu nog. De badmeester woonde op het complex. Aan die kant van de vijver was er eerst een zandstrandje, daarna het pierenbad, vervolgens het tweede bad, en dan het diepe met halverwege de vijver de duikplank. Er was een eenvoudige houten stijger. Toch was het zo officieel dat er ook waterpolowedstrijden gehouden werden, bijvoorbeeld tussen Vriezenveen (VZPC) en Almelo (ZPA)

Het was de tijd van “niet zeuren”, bij 15 a 16 graden werd er gezwommen en als je te lang langs de kant stond te klappertanden kreeg je een zetje. Dikke lol ook vaak. De vijver en het zwembad waren het domein van grote karpers en goudvissen. Naar verluid om het water te zuiveren. Soms sprong je er vanaf de duikplank middenin. In het bad dreef een grote boomstam, kinderen klommen erop en duikelden er weer af. Zwemles kreeg je met dikke kurkgordels om en om de beenslag te oefenen mocht je je vasthouden aan de haak die de badmeester je toereikte.

Er waren ijzeren kledinghaken, waar je broek, rok, schoenen, en al het andere aan op kon hangen. Je nam er een mee in het badhokje en na het verkleden werden alle haken in het centrale lokaal aan ijzeren stangen gehangen. Voor de jongens dikke keet als ze de meisjeshaken op een heel ander plek in het lokaal hingen.

Het was gezellig kletsen en zonnen op het gras tussen de zwemvijver en “het kolkje” en daar zijn veel verkeringen ontstaan. Het kolkje is nu de kruidentuin. Vroeger was het een volgelopen zandgat, waar het zand was uitgegraven voor de versteviging van de Wethouder Potstraat en de Kerkstraat. Het kolkje vroor sneller dicht als het zwembad zelf, dus ’s winters begon je met schaatsen op het kolkje. Later werd er regelmatig troep in het kolkje gegooid, raakte het vervuild, is het gedempt en kruidentuin geworden.

Het Historisch Museum Vriezenveen heeft nog oude foto’s van het zwembad. Heeft u ze zelf ook, dan wil het museum ze graag inscannen.